مرا هیچ چیز عذاب نمی دهد،جز اینکه همیشه خطا کردم ، ندانسته آلوده شدم ،نشناخته وابسته شدم و نخواسته رانده شدم...
بعد از کمی تامل و قدری سکوت پی می برم : آنجا که خالی از خداست،خطاست...
به یاد می آورم ، آنجا که از یاد او غافل شده ایم ، به بیراهه رفته ایم...